Begraaf- en overlijdensregisters

Het vaststellen van tijd en plaats van het overlijden vóór 1796/1811 is moeilijker dan van de doop en de huwelijkssluiting.

De beschikbare begraaf‑ en doodboeken zijn feitelijk administratieve registers van inkomsten die de kerkmeesters inden voor het begraven in of bij de kerk. Ook voor het luiden van de klok en het verstrekken van een lijkkleed of ‘pelle’ werd iets in rekening gebracht. Er zijn begraafregisters waarin ook de overlijdensdata staan vermeld, maar dat komt niet zo veel voor.

Begraafinschrijving

Het valt vaak niet mee aan de hand van de summiere gegevens waaruit een begraafinschrijving bestaat, de identiteit van de overledene vast te stellen. In sommige registers staan wat meer gegevens, zoals de naam van het kerkhof en de betaalde bedragen, maar niet de leeftijd, zodat het moeilijk is te achterhalen, wie er nu precies wordt bedoeld. Overlijdens‑ en begraafregisters die door rooms‑katholieke zielzorgers of hun kosters werden bijgehouden zijn niet of nauwelijks aanwezig.

Twee andere mogelijkheden om een overlijdensdatum bij benadering te achterhalen zijn de lidmatenregisters en de lijsten van de collaterale successie.