Oud-IJzendijke (Isendycke), verdronken stadje in West Zeeuws-Vlaanderen, voor het eerst vermeld in 1046 en verdronken in 1437. Het oude IJzendijke is genoemd naar een zekere Iso en is één der oudste plaatsnamen waar ‘dijk’ in voorkomt.
Oud-IJzendijke, Zeeuws-Vlaanderen, Gemeente Sluis.
Archiefdienst: Gemeentearchief Sluis.
Van der Aa publiceerde over Oud-IJzendijke:
Naam en ouderdom zijn beide onzeker. Men heeft den eersten willen afleiden van IJs en Dijk, en de beteekenis van koude bedijking, of van Isan, Eisen, ijzer, in den zin van ijzersterke dijk. Er is verwantschap tusschen beide, en Isen, IJzen, tot ijsworden, kan figuurlijk op het oude metaal zijn toegepast. De naam schijnt van Noordsche herkomst, op Seeland en IJsland vindt men ook Isen Fiords. Reeds uit de dagen der Denen is ook deze plaats bekend, en in eenen brief, door Keizer Otto, in 984, aan Utrecht gegeven (indien hij namelijk echt is), wordt gewag gemaakt van de villa Isendic, in pago Gasterna, Superfludium Beverna.
Bron: Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden, deel 6, A.J. van der Aa, 1845
Lees meer over Oud-IJzendijke op Wikipedia.
Oud-IJzendijke is nummer 99 op onderstaande kaart.
